Vandaag was de eerste dag op het kamp, om 7u30 stipt daar om ontbijt rond te brengen. Meteen werden we voorgesteld aan een andere groep vrijwilligers: het ontbijt team. Echter, het ontbijt team zijn wel ‘residents’, mensen die gevlucht zijn, in het kamp verblijven, en elke dag vroeg opstaan om de anderen van ontbijt te voorzien. Wij, met z’n zevenen, de ‘bevoorrechte vrijwilligers’, hebben er discussies over, dat we zeker ook zoiets zouden doen om de dagen te vullen moesten we in hun situatie staan. Dan beeld ik me echter weer in hoe ik me voelde toen ik de eerste 3 maanden zwanger was. Of hoe ik me voelde toen ik de laatste 3 maanden zwanger was. Of hoe ik me voelde toen m’n baby 3 maanden oud was. Of hoe ik me voelde toen ie een jaar en drie maanden oud was... Nee, wellicht zou ik geen ontbijt aan het uitdelen zijn. Wat wij nu wel mogen doen, is elke zwangere vrouw 10 amandelen geven bij het ontbijt. Exact 10, om geen wrevel te doen ontstaan.. Ik begrijp het wel.. maar toch, ik denk...
mooie madam! top hart!
BeantwoordenVerwijderen